смуга, ✂, ж.

  1. Падобная на дым, лёгкая атмасферная пялёнка, дымка, туман.

    • Небасхіл заслаўся смугой.
    • Каля лесу слалася с.

  2. перан. Тое, што перашкаджае ясна бачыць, затуманьвае.

    • С. засцілае вочы.
    • С. на твары (журботны настрой).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)