Verbum

смаліць​², ✂; незак.

1. Апякаць агнём, чымсьці гарачым.

   • С. пальцы запалкай.

2. Абдаваць гарачынёй, прыпякаць (пра сонца).

   • Нясцерпна смаліць сонца.

3. Абпальваючы агнём, знішчаць рэштку пуху, шэрсці і пад.

   • С. свінню.
   • С. качку.

4. Курыць (разм.).

   • Цэлы дзень дзед смаліць люльку за люлькай.

|| зак. абсмаліць, ✂ і асмаліць, ✂.

|| наз. смаленне, ✂.

смаліць​³, ✂; незак. (разм.).

Біць, сцябаць (дубцом, пугай).

• С. пугаўём каня па клубах.

|| аднакр. смальнуць, ✂.

смаліць​⁴, ✂; незак. (разм.).

Страляць.

• Цэлы дзень смаляць з вінтовак і аўтаматаў.

смаліць​⁵, ✂; незак. (разм.).

Хутка ехаць, спрытна рабіць што-н. і пад.

• Азірнуўся, а за мной смаліць верхам на кані паліцай.
• Тодар смаліць пракос за пракосам, люба зірнуць.

смаль, ✂, ж. (разм.).

Гар, гарэлае.

• Пахне смаллю.

смальта, ✂, ж. (спец.).

Каляровае непразрыстае шкло ў выглядзе кубікаў або пласцінак, якое выкарыстоўваецца пры мазаічных работах.

• Карціна са смальты.

|| прым. смальтавы, ✂.

смаляк, ✂, м.

1. Смалісты кавалак дрэва.

   • Падпаліць дровы смаляком.

2. мн. Насычаная смалой драўніна хваёвых парод, якая выкарыстоўваецца як сыравіна для вырабу каніфолі, шкіпінару і пад.

смаляны, ✂.

1. гл. смала.

2. Пра валасы: вельмі чорны і бліскучы.

   • Смаляная барада.

смалярня, ✂, ж.

Тое, што і смалакурня.

смарагд, ✂, м.

Тое, што і ізумруд.

|| прым. смарагдавы, ✂.

• Смарагдавая брошка.