смаліць​5, ✂; незак. (разм.).

Хутка ехаць, спрытна рабіць што-н. і пад.

  • Азірнуўся, а за мной смаліць верхам на кані паліцай.
  • Тодар смаліць пракос за пракосам, люба зірнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)