Verbum

віхура, ✂, ж.

1. Бура, завіруха (разм.).

2. Імклівы віхравы рух (паэт.).

|| прым. віхурны, ✂.

віціна, ✂, ж.

1. Прут, дубец.

2. зб. Скручаная лаза, якой вяжуць плыты.

віцмундзір, ✂, м.

У дарэвалюцыйнай Расіі: форменны сурдут цывільных чыноўнікаў.

|| прым. віцмундзірны, ✂.

віцца, ✂; незак.

1. Расці завіткамі.

   • Хмель уецца вакол дрэва.
   • Валасы ўюцца.

2. Рабіць звілістыя рухі або мець звілісты напрамак.

   • Паміж гор вілася рэчка.

3. Лятаючы, кружыцца.

   • Пчолы ўюцца роем.

віць, ✂; незак.

Вырабляць, скручваючы, сплятаючы або плетучы.

• В. вяроўкі.
• В. вянкі.
• В. гняздо.
• З ветру вяроўкі в. (перан. гаварыць што-н. беспадстаўнае, выдумляць).

|| зак. звіць, ✂.

|| наз. віццё, ✂.

віцэ-...

Першая частка складаных слоў са значэннем намеснік, напр. віцэ-губернатар, віцэ-консул, віцэ-прэзідэнт.

віцэ-адмірал, ✂, м.

Другое адміральскае званне, а таксама асоба, што носіць гэта званне.

|| прым. віцэ-адміральскі.

віцязь, ✂, м.

У Старажытнай Русі: храбры воін, асілак.

• Слаўныя віцязі.

вічанішча, ✂, н.

Поле, з якога сабралі ўраджай вікі.

вішнёўка, ✂, ж.

Вішнёвая наліўка або настойка.