Verbum

ключавы, ✂.

1. гл. ключ ​¹.

2. перан. Найбольш значны, важны ў ваенных ці эканамічных адносінах.

   • Ключавыя праблемы народнай гаспадаркі.
   • Ключавыя пазіцыі войск.

ключнік, ✂, м.

Даўней: слуга ў панскім маёнтку, у распараджэнні якога знаходзіліся прадукты харчавання і ключы ад месц іх захоўвання.

|| ж. ключніца, ✂.

ключыкі, ✂.

Тое, што і першацвет.

ключыца, ✂, ж.

Парная трубчастая косць плечавога пояса чалавека і хрыбетных жывёл, якая злучае лапатку з грудной косцю.

|| прым. ключычны, ✂.

клюшка, ✂, ж.

Спартыўны снарад у выглядзе палкі з загнутым канцом для гульні ў хакей, гольф.

|| прым. клюшачны, ✂.

клюшня, ✂, ж.

Канечная частка ножкі рака і ракападобных, якая нагадвае клешчы.

|| прым. клюшневы, ✂.

клявец, ✂, м.

Малаток са сплюснутым канцом для насякання млынавых камянёў, для кляпання кос.

кляймо, ✂, н.

1. Пячатка, знак, які ставяць, выпальваюць на кім-, чым-н.

   • К. на кані.
   • К. на сукне.

2. перан., чаго або якое. Сведчанне чаго-н. (звычайна ганебнага).

   • К. ганьбы.

3. Прылада, якой кляймуюць.

|| прым. кляймовы, ✂.

клякса, ✂, м.

Чарнільная пляма.

• Пасадзіў кляксу.

клямар, ✂, м.

1. Сагнутая пад вуглом жалезная скаба для змацавання драўляных частак пабудовы.

   • Узяць у клямары сцяну.

2. Спражка на рэмені, папрузе (абл.).

|| прым. клямарны, ✂.