клямар, ✂, м.

  1. Сагнутая пад вуглом жалезная скаба для змацавання драўляных частак пабудовы.

    • Узяць у клямары сцяну.

  2. Спражка на рэмені, папрузе (абл.).

|| прым. клямарны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)