Verbum

скрывавіць, ✂; зак.

Збіць да крыві; запэцкаць кроўю.

• С. рушнік.
• Скрываўленая вопратка.

|| незак. скрываўліваць, ✂.

скрыгат, ✂, м.

Рэзкі гук, які ўтвараецца пры моцным трэнні аднаго прадмета аб другі.

• С. жалеза.

скрыгатаць, ✂; незак.

Утвараць гукі скрыгату.

• Дзверы скрыгочуць.
• С. зубамі (таксама перан. выказваць незадавальненне, злосць).

|| наз. скрыгатанне, ✂.

скрыгаць, ✂; незак.

Тое, што і скрыгатаць.

|| аднакр. скрыгануць, ✂.

|| наз. скрыганне, ✂.

скрыжаванне, ✂, н.

1. гл. скрыжаваць.

2. Месцы, дзе скрыжоўваюцца дарогі, вуліцы.

   • С. шашэйных дарог.

3. Адзін з відаў моўнай канвергенцыі (сыходжання, прыпадобнівання моў; уст.).

   • С. моў.

скрыжавацца, ✂; зак.

1. гл. крыжавацца.

2. Спалучыцца адзін з адным у выніку скрыжавання (пра расліны, жывёл).

3. Зрабіць уплыў адзін на аднаго ў выніку скрыжавання (пра мовы, гаворкі; уст.).

|| незак. скрыжоўвацца, ✂.

|| наз. скрыжаванне, ✂.

скрыжаваць, ✂; зак.

1. Скласці што-н. крыж-накрыж.

   • С. рукі.
   • С. шпагі (пра паядынак; таксама перан. уступіць у бой, спрэчку).

2. Зрабіць спарванне розных відаў (жывёл, раслін) для атрымання новай пароды, гатунку.

|| незак. скрыжоўваць, ✂.

|| наз. скрыжаванне, ✂.

скрыжаль, ✂, ж.

Дошка з напісаным на ёй свяшчэнным тэкстам.

• Падзеі засведчаны на скрыжалях гісторыі (перан.; высок.).

скрыль, ✂, м.

Адрэзаны значны кавалак чаго-н. (пераважна пра сала, сыр, кавун і пад.).

• Скрылі сала.

|| памянш. скрылік, ✂ і скрылёк, ✂.

скрыляць, ✂; незак. (разм.).

Нарэзваць скрылікамі.

• С. кавуны.