скрыгатаць, ; незак.

Утвараць гукі скрыгату.

  • Дзверы скрыгочуць.
  • С. зубамі (таксама перан. выказваць незадавальненне, злосць).

|| наз. скрыгатанне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)