Verbum

скаромны, ✂.

Пра малочную, мясную ежу, якую не ўжываюць рэлігійныя людзі ў час посту.

• Скаромная ежа.
• Не есці скаромнага (наз.).

скарпіён, ✂, м.

Ядавітая павукападобная членістаногая жывёліна, якая водзіцца ў трапічных і субтрапічных паясах.

|| прым. скарпіёнавы, ✂.

• С. яд.

скарчанелы, ✂.

Які азябнуў ад холаду; замерзлы.

• Скарчанелыя пальцы.

|| наз. скарчанеласць, ✂.

скарынка, ✂, ж.

1. Цвёрды вонкавы слой хлеба, батона і пад.

   • Цвёрдая с. ў пірага.

2. Верхні зацвярдзелы слой чаго-н.

   • Снегавая с.

|| памянш. скарыначка, ✂.

|| прым. скарынкавы, ✂.

скарыстаць, ✂; зак.

Выкарыстаць каго-, што-н. для якой-н. справы; знайсці прымяненне каму-, чаму-н.

• С. вольны час для падрыхтоўкі.
• С. рукапісныя матэрыялы.

|| незак. скарыстоўваць, ✂.

|| наз. скарыстанне, ✂.

скарыцца, ✂; зак. (разм.).

Тое, што і пакарыцца.

|| незак. скарацца, ✂.

скарыць, ✂; зак. (разм.).

Тое, што і пакарыць.

|| незак. скараць, ✂.

скарэй, прысл.

Ужыв. для супастаўлення ў сказах з параўнальным зваротам у значэнні:

• 1) больш. Ён с. падобны на бацьку, чым на маці;
• 2) лепш.

◊

• Чым с., тым лепш. Скарэй за ўсё — напэўна, больш пэўна.

скарэлы, ✂.

Які скарэў; зацвярдзелы ад бруду.

• Шкарпэткі скарэлі.

скат​¹, ✂, м. (спец.).

Камплект колаў для воза, вагона, паравоза.

|| прым. скатны, ✂.