скарынка, ✂, ж.

  1. Цвёрды вонкавы слой хлеба, батона і пад.

    • Цвёрдая с. ў пірага.

  2. Верхні зацвярдзелы слой чаго-н.

    • Снегавая с.

|| памянш. скарыначка, ✂.

|| прым. скарынкавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)