Verbum

скарбніца, ✂, ж.

1. Даўней: месца захоўвання дарагіх рэчаў, каштоўнасцей.

   • Княжаская с.

2. перан. Сукупнасць культурных, духоўных каштоўнасцей, сканцэнтраванне чаго-н. вельмі каштоўнага.

   • Паэзія Якуба Коласа і Янкі Купалы — с. беларускай літаратуры.

скарбонка, ✂, ж.

1. Бляшанка, скрыначка з вузкай шчылінай для збірання і захоўвання грошай.

   • Ссыпаць манеты ў скарбонку.

2. Тое, што і скарбніца (у 2 знач.).

|| прым. скарбоначны, ✂.

• С. збор.

скарга, ✂, ж.

1. Выражэнне незадавальнення, нараканне з прычыны непрыемнасцей.

   • Скаргі дзяцей.

2. Афіцыйная заява аб незаконным дзеянні якой-н. асобы, установы, арганізацыі.

   • Напісаць скаргу.
   • Кніга скаргаў.

|| прым. скаргавы, ✂.

скардзіцца, ✂; незак.

1. на каго-што і са злуч. уступальны. «што». Выказваць скаргі (у 1 знач.).

   • С. на нястачу.
   • Яна скардзіцца, што ўвесь час хворая.

2. Падаваць скаргу (у 2 знач.).

   • С. ў суд.

3. Даносіць, нагаворваць (разм.).

   • С. начальству на калегу.

|| зак. паскардзіцца, ✂ і наскардзіцца, ✂.

скаржнік, ✂, м.

Той, хто падае скаргу (у 2 знач.).

|| ж. скаржніца, ✂.

скарміць, ✂; зак.

Зрасходаваць на корм каму-н.

• С. каровам кукурузны сілас.

|| незак. скормліваць, ✂.

скародзіць, ✂ і скарадзіць, ✂, незак.

Разрыхляць бараной зямлю.

|| зак. паскародзіць, ✂ і заскародзіць, ✂.

|| наз. скароджанне, ✂ і скарадзьба, ✂.

скароміна, ✂, ж. (разм.).

Скаромная ежа, скаромнае.

• У набожных сем’ях не дазвалялася есці ў пост скароміну.

скароміцца, ✂; незак. (разм.).

Есці ў пост скаромную ежу.

|| зак. аскароміцца, ✂.

скароміць, ✂; незак. (разм.).

Карміць скаромнай ежай у посныя дні.

|| зак. аскароміць, ✂.