Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

зляпіць, ; зак.

  1. гл. ляпіць.

  2. Злучыць чым-н. ліпкім, склеіць (разм.).

    • З. лісты паперы.
    • З. кавалкі статуэткі.

|| незак. злепліваць, .

злятацца, ; зак.

Набыць навыкі для сумесных палётаў.

  • Лётчыкі звяна добра зляталіся.

зляцецца, ; зак.

Прыляцець у адно месца з розных бакоў.

  • Восы зляцеліся на салодкае.

|| незак. злятацца, .

|| наз. злёт, .

зляцець, ; зак.

  1. Летучы, спусціцца.

    • Верабей зляцеў з куста.
  2. Упасці зверху (разм.).

    • З. з ганка.
    • Паперы зляцелі са стала.
  3. Узляцеўшы, пакінуць якое-н. месца, вылецець куды-н. далёка.

    • Птушкі некуды зляцелі.
    • Прыказка зляцела з вуснаў (перан.).

|| незак. злятаць, .