Verbum

віра​¹, ✂, ж.

У старажытныя часы: грашовы штраф за забойства ці калецтва вольнага чалавека.

віра​², выкл.

У мове будаўнікоў, партовых грузчыкаў і інш.: падымай уверх!; процілегласць: майна.

віраванка, ✂, ж.

Тое, што і чайнворд.

|| прым. віраваначны, ✂.

віраваць, ✂; незак.

Утвараць віры, круціць, бурліць.

• Вада віруе ля камянёў.
• Жыццё віруе вакол (перан.).

|| наз. віраванне, ✂.

віраж​¹, ✂, м. (спец.).

1. Палёт самалёта з крэнам па кругу або паварот па крывой аўтамабіля, веласіпеда.

   • Крутыя віражы.

2. У вела- і мотаспорце: нахілены паварот спартыўнай дарожкі.

|| прым. віражны, ✂.

віраж​², ✂, м. (спец.).

Хімічны раствор, у якім прамываюць аддрукаваны фатаграфічны здымак для надання яму пэўнага колеру.

|| прым. віражны, ✂.

вірлавокі, ✂.

З вялікімі лупатымі вачамі.

|| наз. вірлавокасць, ✂.

вірлівы, ✂.

Бурлівы, бурны, неспакойны.

• В. паток.
• Вірлівая маладосць (перан.).

|| наз. вірлівасць, ✂.

вірок, ✂, м.

1. гл. вір.

2. Прылада для звівання нітак у клубок.

віртуоз, ✂, м.

Той, хто дасканала валодае тэхнікай свайго мастацтва, а таксама наогул сваёй справы.