Verbum

пара́граф

(лац. paragraphus, ад гр. paragraphos)

частка тэксту ўнутры раздзела, пазначаная знакам §, а таксама сам гэты знак.

парадо́кс

(гр. paradoksos = нечаканы, дзіўны)

1) своеасаблівая думка, меркаванне, якое разыходзіцца з агульнапрынятымі поглядамі, супярэчыць разумнаму сэнсу;

2) з’ява, якая здаецца неверагоднай і нечаканай.

паразі́т

(гр. parasitos = нахлебнік, дармаед)

1) расліна або жывёла, якая жыве на паверхні ці ўнутры іншага арганізма і корміцца за яго кошт;

2) перан. той, хто жыве з чужой працы.

параксі́зм

(гр. paroksysmos = узбуджэнне, раздражненне)

1) моцны прыступ хваробы;

2) перан. вострае перажыванне, прыступ душэўнага ўзбуджэння.

парале́ль

(гр. parallelos = які праходзіць побач)

1) мат. кожная з прамых ліній, паралельных дадзенай;

2) геагр. уяўная лінія, праведзеная паралельна экватару па зямной паверхні;

3) перан. з’ява, якая можа параўноўвацца з іншай падобнай з’явай (напр. гістарычныя паралелі).

парале́льны

(гр. parallelos)

1) мат. які знаходзіцца на ўсім працягу на аднолькавай адлегласці ад якой-н. лініі;

2) перан. які дубліруе, паўтарае што-н.; аднолькавы, падобны (напр. п-ая праца, п-ыя з’явы).

пара́ліч

(ад гр. paralysis = расслабленне)

1) хвароба, якая пазбаўляе той ці іншы орган цела здольнасці рухацца, дзейнічаць (напр. п. ног);

2) перан. стан бяздзейнасці, страта здольнасці выконваць свае функцыі (напр. п. эканомікі).

пара́метр

(гр. parametron = які адмервае)

1) мат. велічыня, якая ўваходзіць у якую-н. формулу і захоўвае пастаяннае значэнне толькі для дадзенага выпадку;

2) велічыня, якая характарызуе пэўную ўласцівасць устройства, сістэмы або з’явы, працэсу (напр. тэхнічныя параметры).

парамне́зія

(ад гр. para = каля, пры + mnesis = успамін)

мед. парушэнне памяці, пры якім падзеі, што адбываюцца ў дадзены момант, здаюцца ўжо некалі перажытымі (параўн. амнезія).

паранарма́льны

(ад гр. para = каля + лац. normalis = урэгуляваны)

які мае незвычайныя, не растлумачаныя сучаснай навукай, праяўленні.