Verbum

пала́та

(лац. palatium = палац)

1) уст. вялікае, пышна аздобленае памяшканне ў палацы;

2) асобны пакой для хворых у бальніцы;

3) састаўная частка заканадаўчага органа або парламента;

4) назва некаторых дзяржаўных устаноў (напр. гандлёвая п., кніжная п.).

палемізава́ць

(фр. polémiser, ад гр. polemizo = ваюю)

весці палеміку, спрачацца, пярэчыць.

пале́міка

(фр. polémique, ад гр. polemikos = ваяўнічы, варожы)

спрэчкі пры абмеркаванні навуковых, літаратурных або палітычных пытанняў.

палемі́ст

(фр. polémiste, ад гр. polemistes = ваяўнік)

той, хто ўмее або любіць палемізаваць.

палігло́т

(гр. polyglottos, ад poly = многа + glotta = мова)

чалавек, які ведае многа моў.

паліклі́ніка

(ням. Poliklinik, ад гр. poly = многа + klinike = лячэнне)

лячэбна-прафілактычная ўстанова, дзе ўрачы многіх спецыяльнасцей аказваюць насельніцтву небальнічную медыцынскую дапамогу.

паліме́ры

(гр. polymeres, ад polys = шматлікі + meros = частка)

высокамалекулярныя хімічныя злучэнні, якія складаюцца з аднародных, што паўтараюцца, груп атамаў і шырока прымяняюцца ў тэхніцы.

паліндро́м

(гр. palindromos = які вяртаецца)

слова або словазлучэнне, якое аднолькава чытаецца злева направа і справа налева (напр. казак, дом мод).

палірава́ць

(ням. polieren, ад лац. polire = рабіць гладкім)

надаваць прадмету гладкі, люстраны выгляд шляхам націрання (напр. п. мэблю).

палі́тык

(гр. politikos = палітычны)

1) палітычны дзеяч;

2) перан. той, хто выяўляе такт і ўменне ў адносінах з людзьмі.