Verbum

парытэ́т

(ням. Parität, ад лац. paritas, -atis = роўнасць)

1) раўнапраўе бакоў пры разборы канфліктаў (напр. у міжнароднай нарадзе);

2) экан. адносіны паміж валютамі розных краін у золаце.

паса́ж

(фр. passage)

1) крытая галерэя з гандлёвымі памяшканнямі па баках;

2) частка музычнага твора, звычайна віртуознага характару.

пасі́ў

(лац. passivus = нядзейны)

1) менш дзейная, менш ініцыятыўная частка арганізацыі, калектыву;

2) сукупнасць даўгоў і абавязацельстваў прадпрыемства (проціл. актыў 2);

3) перавышэнне грашовых замежных расходаў краіны над яе даходамі, атрыманымі з-за мяжы (проціл. актыў 3);

4) тое, што складае адмоўны бок якой-н. з’явы, справы.

пасі́ўны

(лац. passivus)

які не праяўляе дзейнасці, неэнергічны, абыякавы да ўсяго (напр. п. чалавек).

па́сквіль

(іт. pasquillo, ад Pasquino = імя рымскага башмачніка XV ст., які пісаў з’едлівыя эпіграмы на высокапастаўленых асоб)

твор паклёпніцкага, зневажальнага характару.

пастара́ль

(фр. pastorale, ад лац. pastoralis = пастухоўскі)

1) жанравая разнавіднасць буколікі, драматычны твор у заходнееўрапейскай літаратуры XIV—XVII стст., у якім ідылічна паказваецца жыццё пастухоў і пастушак на ўлонні прыроды;

2) невялікая опера, балет, пантаміма на ідылічны вясковы сюжэт.

пастскры́птум

(лац. post scriptum = пасля напісанага)

прыпіска ў канцы пісьма пасля подпісу (абазначаецца літарамі P.S.).

пастула́т

(лац. postulatum)

зыходнае палажэнне, якое прымаецца без доказаў.

пастфа́ктум

(лац. post factum = пасля зробленага)

пасля таго, як што-н. ужо зроблена, адбылося (напр. паведаміць п.).

пастфо́рмінг

(англ. posrforming, ад лац. post = пасля + англ. forming = наданне формы)

матэрыял, абабіты ахоўна-дэкаратыўным слоем пластыку, устойлівы да зносу, светлавога і цеплавога ўздзеяння.