Verbum

ёта

(гр. iota)

літара грэчаскага алфавіта (I), якая абазначае гук «і»;

нінаёту — ані, ніколькі.

ёта́цыя

(ад ёт)

лінгв. з’яўленне зычнага гука ёт у пачатку слова перад галосным або ў сярэдзіне слова паміж галоснымі гукамі.