Verbum

фільтра́т

(фр. filtrat, ад с.-лац. filtrum = лямец)

вадкасць, прапушчаная праз фільтр.

фільтра́цыя

(фр. filtration, с.-лац. filtrum = лямец)

1) прапусканне вадкасцей або газаў праз фільтр з мэтай ачысткі ад непатрэбных сумесей;

2) натуральнае прасочванне вадкасцей або газаў праз порыстыя рэчывы;

3) перан. адбор.

фільтрпрэ́с

(ад фільтр + прэс)

фільтр, у якім працэс фільтравання праходзіць пад высокім ціскам.

фільц

(ням. Filz = поўсць)

1) поўсцепадобная засцілка, утвораная на паверхні суконных тканін пры валянні;

2) устарэлая назва тэхнічных сартоў поўсці для пракладак у машынабудаванні.

філэ́ліны

(ад гр. phileo = люблю + Hellenes = эліны)

прыхільнікі барацьбы грэчаскага народа супраць турэцкага іга ў 20-я гады 19 ст.

філэмбрыягене́з

(ад гр. phyle = племя, род, від + эмбрыягенез)

змена, якая адбываецца ў працэсе эмбрыянальнага развіцця арганізма, захоўваецца ў дарослай асобіны і перадаецца нашчадкам; па стадыі, на якой адбываюцца гэтыя змены, адрозніваюць анабалію, архалаксіс і дэвіяцыю 3.

філярыято́зы

(ад філярыяты)

глісныя хваробы жывёл і чалавека, якія выклікаюцца філярыятамі.

філярыя́ты

(н.-лац. filariata)

падатрад гельмінтаў класа нематодаў, паразітуюць у брушной поласці, падскурнай клятчатцы, крывяносных сасудах, сухажыллі, у арбітах вачэй, насавых поласцях коней, буйной рагатай жывёлы, птушак, іншых пазваночных жывёл і чалавека.

фімія́м

(гр. thymiama)

1) духмянае рэчыва для курэння ў час рэлігійных абрадаў, а таксама пахучы дым, які ўзнікае пры згаранні гэтага рэчыва;

2) перан. ліслівая ўзнёслая пахвала;

курыць ф. — празмерна ўсхваляць каго-н.

фімо́з

(гр. phimosis = сцісканне)

звужэнне крайняй плоці ў выніку запаленчых працэсаў.