Verbum

фако́тус

(н.-лац. phacotus)

аднаклетачная зялёная водарасць сям. факотавых, якая пашырана сярод планктону прэсных вадаёмаў.

факс

(ад лац. fac simile = рабі падобнае)

апарат для перадачы або прыёму адлюстравання, тэксту па каналах сувязі з атрыманнем яго копіі (факсіміле).

факсі́міле

(лац. fac simile = рабі падобнае)

дакладная копія рукапісу, дакумента, малюнка, чыйго-н. подпісу пры дапамозе фотамеханічнай рэпрадукцыі;

2) клішэ-пячатка з чыім-н. подпісам.

факстро́т

(англ. foxtrot, ад fox = ліса + trot = хуткі крок)

бальны ўмерана хуткі рытмічны танец, які ўзнік з рэгтайма, тустэпа і ўанстэпа ў ЗША і распаўсюдзіўся ў Еўропе, а таксама музыка да гэтага танца.

факт

(лац. factum = зробленае)

1) сапраўдны, нявыдуманы выпадак, з’ява, здарэнне;

2) рэальнасць, рэчаіснасць, наяўнасць чаго-н.

фактагра́фія

(ад факт + -графія)

апісанне фактаў без іх аналізу, абагульнення.

фа́ктар

(лац. factor = які робіць, стварае што-н.)

1) рухальная сіла, прычына якога-н. працэсу, якая вызначае яго характар або асобныя рысы (напр. ф. нечаканасці, ф. часу);

2) уст. пасрэднік, камісіянер;

3) мат. сумножнік.

фактарыя́л

(англ. factonal, ад factor = сумножнік < лац. factor = які робіць, стварае што-н.)

здабытак лікаў натуральнага рада ад 1 да якога-н. ліку n, г.зн. 1 2 3... n.

факто́рынг

(англ. factoring)

разнавіднасць пасрэдніцкай дзейнасці, пры якой кампанія-пасрэднік за пэўную плату атрымлівае ад прадпрыемства права сыскваць ад пакупнікоў і залічваць на свой рахунак належную яму суму грошай.

факто́рыя

(с.-лац. factoria, ад лац. factor = які робіць, стварае што-н.)

1) гандлёвы пасёлак еўрапейскіх купцоў у каланіяльных краінах або аддаленых раёнах;

2) пункт, які закупляе прадметы промыслу і гандлюе ў аддаленых прамысловых раёнах.