Verbum

радыебіяло́гія

(ад радые- + біялогія)

навука аб уздзеянні ўсіх відаў іанізуючых выпрамяненняў на жывыя арганізмы і біясферу ў цэлым.

радыегеахі́мія

(ад радые- + геахімія)

раздзел геахіміі, які вывучае заканамернасці распаўсюджання, размеркавання і міграцыі, а таксама ізатопны склад радыеактыўных элементаў у прыродзе.

радыеізато́п

(ад радые- + ізатоп)

нуклід, які падлягае ядзернай змене і высылае альфа-, бэта або гама-прамяні.

радыекало́іды

(ад радые- + калоіды)

калоідныя сістэмы з дысперснай фазай, утворанай радыеактыўным рэчывам.

радые́камента́рый

(ад радыё- + каментарый)

каментарый па пытаннях палітыкі, эканомікі, мастацтва або спорту, які перадаецца па радыё.

радые́камента́тар

(ад радыё- + каментатар)

спецыяліст, які выступае па радыё з каментарыямі па пытаннях палітыкі, эканомікі, мастацтва або спорту, а таксама той, хто вядзе рэпартаж.

радыекарбо́нны

(ад радые- + лац. cafbo, -onis = вугаль);

р. метад — метад датавання па вымярэнню змяшчэння радыеактыўнага ізатопа вугляроду ў рэштках жывых арганізмаў.

радыелюмінесцэ́нцыя

(ад радые- + люмінесцэнцыя)

люмінесцэнцыя, выкліканая ўздзеяннем магутнай крыніцы выпрамянення.

радыеміметы́чны

(ад радые- + гр. mimetikos = які пераймае);

р-ыя рэчывы — хімічныя злучэнні, якія выклікаюць у біялагічных аб’ектах змены, падобныя да тых, якія ўзнікаюць пасля біялагічнага дзеяння выпрамяненняў.

радыемута́цыі

(ад радые- + мутацыя)

раптоўныя спадчынныя змены прымет або ўласцівасцей арганізма, якія ўзніклі пад уздзеяннем іанізуючага выпрамянення.