Verbum

фі́дэр

(англ. feeder, ад feed = жывіць)

1) провад, які перадае электраэнергію на сілкавальныя пункты або злучае радыёперадатчык (прыёмнік) з антэнай;

2) прыстасаванне для аўтаматычнай падачы ў машыну сыравіны раўнамернымі порцыямі (напр. шкламасы ў шклофармавальную машыну).

фіе́льды

(нарв. fjeld)

платападобныя вяршыні горных масіваў на Скандынаўскім паўвостраве, пакрытыя леднікамі або тундравай расліннасцю.

фіе́ста

(ісп. fiesta, ад лац. festus = святочны)

рэлігійнае свята ў Іспаніі.

фіёрд

(нарв. Fjord)

вузкі глыбокі марскі заліў з высокімі і скалістымі берагамі, які глыбока ўразаецца ў сушу.

фі́жмы

(ад ням. Fischbein = кітовы вус)

1) шырокі каркас з кітовага вуса ў выглядзе абруча, які надзяваўся пад спадніцу і надаваў пышнасць фігуры;

2) шырокая спадніца на такім каркасе як частка жаночага ўбору 18 — пач. 19 ст.

фізадэ́рма

(н.-лац. physoderma)

ніжэйшы грыб сям. кладахітрыдыевых, які паразітуе на вышэйшых, пераважна балотных раслінах.

фіза́ліс

(н.-лац. physalis, ад гр. physalis = пузыр)

травяністая расліна сям. паслёнавых з суцэльным лісцем і дробнымі жоўтымі або белаватымі кветкамі, пашыраная пераважна ў тропіках і субтропіках Амерыкі; дае плады, якія выкарыстоўваюцца ў медыцыне, кандытарскай вытворчасці і кулінарыі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

фіза́рум

(н.-лац. physarum)

слізявік, які развіваецца на адмерлых галінках, ствалах, апалым лісці, подсціле, на шапкавых грыбах.

фізасты́гма

(н.-лац. physostigma, ад гр. physa = пузыр + stigma = пункт)

дрэвападобная ліяна сям. бабовых, якая расце ў трапічных лясах Зах. Афрыкі; дае фізастыгмін.

фізастыгмі́н

(ад фізастыгма)

алкалоід, які змяшчаецца ў насенні фізастыгмы; выкарыстоўваецца ў медыцыне.