Verbum

фігура́нт

(фр. figurant, ад лац. figurans, -ntis = які прадстаўляе)

1) танцоўшчык, які выступае ў кардэбалеце;

2) драматычны акцёр, які іграе ролі без слоў, статыст;

3) перан. крыўляка, пазёр.

фігура́цыя

(лац. figuratio = наданне формы, вобразнае выяўленне)

ускладненне музычнай фактуры твора меладычнымі або рытмічнымі элементамі.

фігуры́ст

(ад фігура)

спартсмен, які займаецца фігурным катаннем на каньках.

фіду́цыя

(лац. fiducia)

здзелка, дагавор, заснаваныя на даверы.

фідуцыя́рны

(ад фідуцыя)

заснаваны на даверы;

ф-ая эмісія — частка банкнотнай эмісіі, якая не забяспечана залатым запасам эмісійнага банка.

фіды́тыі

(гр. pheidition)

грамадскія абеды паўнапраўных грамадзян у старажытнай Спарце.

фідэі́зм

(фр. fidéisme, ад лац. fides = вера)

кірунак у філасофіі, які падмяняе веды рэлігіяй, імкнецца паставіць веру над розумам.

фідэікамі́с

(лац. fideicommissum, ад fides = давер + comittere = яднаць)

даручэнне спадчынадаўца спадчынніку выдаць частку маёмасці трэцяй асобе, а таксама сама гэта маёмасць (у рымскім праве).

фідэі́ст

(ад фідэізм)

паслядоўнік фідэізму.

фі́дэль

(ням. Fiedel, ад лац. fides = струна)

старадаўні струнны смычковы музычны інструмент, папярэднік віёлы.