Verbum

рызапла́ст

(ад гр. rhiza = корань + -пласт)

тонкая нітка ў некаторых жгуцікавых, якая злучае жгуцік з ядром.

рызапо́дыі

(ад гр. rhiza = корань + -подыі)

тонкія протаплазматычныя ніці — псеўдаподыі форамініфераў.

рызасале́нія

(н.-лац. rhizosolenia)

аднаклетачная дыятомавая водарасць сям. рызасаленіевых, якая пашырана пераважна ў марскім планктоне, зрэдку ў азёрах.

рызасфе́ра

(ад гр. rhiza = корань + сфера)

прыкаранёвая зона глебы, у якой сканцэнтравана вялікая колькасць мікраарганізмаў (бактэрый, грыбоў, актынаміцэтаў).

рызафі́дый

(н.-лац. rhizophydium)

ніжэйшы грыб сям. рызыдыевых, які развіваецца на разнастайных раслінных і жывёльных субстратах.

рызафо́ры

(ад гр. rhiza = корань + -фор)

тонкія коранепадобныя вырасты на парастках у некаторых папарацепадобных, напр. селагінелаў.

рызі́на​¹

(лац. resina = смала)

тое, што і гума 1.

рызі́на​²

(н.-лац. rhizina)

сумчаты грыб сям. рызінавых, які расце на глебе ў хваёвых лясах, на каранях хвоі, пераважна на месцы пажарышчаў.

рызо́біі

(н.-лац. rhizobiaceae)

сямейства бактэрый, якія выклікаюць разрастанне клетак кары каранёў, сцёблаў, утварэнне клубеньчыкаў на каранях, а на сцёблах — галаў і пухлін.

рызо́іды

(ад гр. rhiza = корань + -оід)

коранепадобныя ўтварэнні накшталт валаскоў або ніцей у мохападобных, лішайнікаў, некаторых водарасцей і грыбоў, якія выконваюць ролю каранёў.