Verbum

фата́льны

(лац. fatalis)

непазбежны, наканаваны лёсам.

фа́там

(англ. fathom)

адзінка даўжыні ў англійскай сістэме мер, роўная 6 англійскім футам (1,8288 м); марскі сажань.

фата́рый

(ад гр. phos, -otos = святло)

святлолячэбны кабінет для правядзення групавога светлавога і цеплавога абпраменьвання лячэбнага і прафілактычнага характару.

фа́та-марга́на

(іт. fata Morgana = фея Маргана, якая, паводле брэтонскіх паданняў, жыве на марскім дне і падманвае падарожнікаў прывіднымі зданямі)

разнавіднасць міражу, пры якім узнікаюць несапраўдныя, уяўныя адлюстраванні прадметаў, што знаходзяцца за гарызонтам.

фато́ліз

(ад гр. phos, -otos = святло + -ліз)

распад вадкіх, цвёрдых або газападобных рэчываў пад уздзеяннем святла.

фато́метр

(ад гр. phos, -otos = святло + -метр)

прыбор для вымярэння светлавых велічынь (сілы святла, асветленасці, яркасці).

фато́н

(ад гр. phos, -otos = святло)

элементарная часціца светлавой энергіі, квант электрамагнітнага поля; адна з нейтральных элементарных часціц з нулявой масай і спінам 1.

фато́ніка

(ад фатон)

навука, якая вывучае магчымасці сувязі з дапамогай светлавых прамянёў.

фа́тум

(лац. fatum)

няўхільны, немінучы лёс, наканаванне.

фаты́га

(польск. fatyga < фр. fatigue, ад лац. fatigare = мучыць)

турботы, клопат.