Verbum

фармо́за

(н.-лац. formosa)

рыба атрада карпазубых, якая пашырана ў вадаёмах на паўднёвым усходзе ЗША.

фармулява́ць

(польск. formulować, ад лац. formula = форма, правіла, палажэнне)

коратка і дакладна выражаць якую-н. думку, рашэнне.

фармуля́р

(ням. Formular, ад лац. formula = форма, правіла)

1) асобная кніга або бланк, куды заносяцца асноўныя звесткі аб стане, эксплуатацыі якога-н. механізма, збудавання;

2) бібліятэчная ўліковая картка.

фарпо́ст

(ням. Vorposten)

1) тое, што і аванпост;

2) перан. перадавы пункт, апора чаго-н.

фарс

(фр. farce)

1) сярэдневяковая камедыя на фальклорнай аснове ў краінах Зах. Еўропы;

2) лёгкая камедыя-вадэвіль з чыста знешнімі жартаўлівымі прыёмамі;

3) перан. грубы, цынічны жарт;

4) перан. ганебнае відовішча (напр. судовы ф).

фарса́ж

(фр. forçage)

паскарэнне, узмацненне якога-н. працэсу, напр. цягі рухавіка.

фарсі́раваць

(фр. forcer)

1) узмацняць, паскараць што-н.;

2) ваен. пераадольваць водную перашкоду пад агнём праціўніка.

фарстэры́т

(ад ням. Vorster = прозвішча нямецкага вучонага)

мінерал класа сілікатаў, празрысты, бясколерны; выкарыстоўваецца для вырабу вогнетрывалай цэглы.

фарсу́нка

(ад англ. force-pump = нагнятальная помпа)

прыстасаванне для распыльвання вадкасцей (напр. паліва ў рухавіках унутранага згарання) або парашкападобных матэрыялаў.

фартра́н

[ад англ. for(mula) tran(slator)]

фармальная мова для апісання алгарытмаў на электронна-вылічальнай машыне.