Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

фанто́ш

(фр. fantoche, ад іт. fantoccio = лялька)

тое, што і марыянетка.

фа́нты

(польск. fanty, ад ням. Pfand = заклад)

гульня, удзельнікі якой у якасці штрафу выконваюць розныя жартаўлівыя заданні, што выпадаюць па жэрабю ўладальніку аддадзенага ў заклад прадмета, а таксама прадметы, аддадзеныя ў заклад пры гэтай гульні.

фантына́ліс

(н.-лац. fontinalis)

лістасцябловы мох сям. фантыналіевых, які расце прымацавана да камянёў, каранёў і ствалоў дрэў у стаячых і праточных вадаёмах.

фанфа́ра

(іт. fanfara)

1) медны духавы сігнальны музычны інструмент у выглядзе падоўжанай трубы;

2) музычная фраза, сігнал, які выконваецца на такім інструменце і апавяшчае аб пачатку парада ці ўрачыстасці.

фанфарана́да

(фр. fanfaronnade)

паводзіны фанфарона, хвальба, выхвалянне.

фанфаро́н

(ісп. fanfarron, ад ар. farfar = легкаважны)

хвалько, выхваляка.

фа́ра

(фр. phare)

яркі ліхтар з рэфлектарам на аўтамабілі, матацыкле, паравозе, трактары і інш. для асвятлення шляху.

фара́да

[ад англ. M. Faraday = прозвішча англ. фізіка (1791—1867)]

адзінка вымярэння электрычнай ёмістасці ў Міжнароднай сістэме адзінак (СІ), роўная электрычнай ёмістасці правадніка, патэнцыял якога павялічваецца на 1 вольт пры перадачы яму электрычнага зараду ў 1 кулон.

фарадме́тр

(ад фарада + -метр)

прыбор для вымярэння электрычнай ёмістасці.

фарадыза́цыя

(ад фарада)

прымяненне пераменнага току нізкай частаты ў лячэбных і дыягнастычных мэтах.