радыёмеха́нік
(ад радыё- + механік)
спецыяліст у галіне наладкі радыё.
радыёмеха́нік
(ад радыё- + механік)
спецыяліст у галіне наладкі радыё.
радыёнавіга́тар
(ад радыё- + навігатар)
прыбор для вызначэння геаграфічных каардынатаў карабля пры дапамозе радыёсігналаў, якія бесперапынна пасылаюць тры берагавыя радыёстанцыі.
радыёнавіга́цыя
(ад радыё- + навігацыя)
ваджэнне самалётаў і суднаў пры дапамозе радыёпеленгаў.
радыёпе́ленг
(ад радыё- + пеленг)
1) вызначэнне курсу карабля або самалёта пры дапамозе радыёхваляў, якія паступаюць ад радыёстанцыі з вядомым месцазнаходжаннем;
2) вугал паміж геаграфічным мерыдыянам і напрамкам на крыніцу радыёхваляў.
радыёпеленга́тар
(ад радыё- + пеленгатар)
радыёпрыёмнае прыстасаванне для вызначэння напрамку на перадавальную станцыю.
радыёпеленга́цыя
(ад радыё- + пеленгацыя)
вызначэнне напрамку на перадавальную радыёстанцыю пры дапамозе радыёпеленгатара.
радыёпіло́т
(ад радыё- + пілот)
свабодна запушчаны ў паветра напоўнены вадародам рызінавы шар, па месцазнаходжанню якога, што ўстанаўліваецца радыёлакатарам, вызначаецца хуткасць і напрамак ветру ў высокіх слаях атмасферы.
радыёпілю́ля
(ад радыё- + пілюля)
мініяцюрны радыёперадатчык, які праглынуты чалавекам або жывёлай дазваляе рэгістраваць метадам біятэлеметрыі розныя праяўленні дзейнасці страўнікава-кішэчнага страўнікава-кішачнага тракту.
радыёпражэ́ктар
(ад радыё- + пражэктар)
спалучэнне радыёлакатара з пражэктарам.
радыёру́бка
(ад радыё- + рубка)
спецыяльнае памяшканне на судне, у якім размяшчаецца апаратура дальняй радыёсувязі.