Verbum

фальцгэ́бель

(ням. Falzhobel)

інструмент у выглядзе калодкі з разцом і абмежавальнымі лінейкамі для выстругвання пазоў уздоўж краю дошак, брусоў.

фа́льцэр

(ням. Falzer)

апарат, якім вызначаюць супраціўленне злому паперы або кардону.

фальцэ́т

(іт. falsetto)

1) муз. самы высокі верхні рэгістр 2 мужчынскага пеўчага голасу;

2) надта высокі, пісклявы голас.

фальш

(польск. falsz < ням. Falsch, ад лац. falsus = памылковы)

1) абман, няпраўда, хлусня; няшчырасць, крывадушнасць;

2) недакладна ўзятая (выкананая) нота ў спевах, падчас ігры на музычным інструменце.

фальшбо́рт

(ням. Falschbord, ад falsch = несапраўдны + Bord = борт)

бартавая агароджа палубы на судне.

фальшкі́ль

(ням. Falschkiel, ад falsch = несапраўдны + Kiel = кіль)

мар. драўляны або металічны брус, які прымацоўваецца пад кілем для засцярогі яго ад пашкоджання пры пасадцы на мель, а таксама для надання судну большай устойлівасці.

фальшфе́ер

(ням. Falschfeuer, ад falsch = несапраўдны + Feuer = агонь)

папяровая гільза, напоўненая піратэхнічным саставам, які гарыць роўным яркім полымем і выкарыстоўваецца на судне для сігналізацыі.

фамілістэ́р

(фр. familistere, ад лац. familia = сям’я)

інтэрнат для рабочых, пабудаваны вучнем Ш. Фур’е Гадэнам па тыпу фаланстэра ў горадзе Гізе (Францыя).

фамі́лія

(лац. familia)

1) род, шэраг пакаленняў, якія маюць аднаго продка;

2) уст. сям’я, члены сям’і.

фамілья́рны

(лац. familiaris = сямейны, блізкі)

бесцырымонны, развязны.