Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

фруктыдо́р

(фр. fructidor, ад лац. fructus = плод)

дванаццаты месяц (з 18—19 жніўня да 17—18 верасня) французскага рэспубліканскага календара, які дзейнічаў у 1793—1805 гг.

фрула́нія

(н.-лац. frullania)

пячоначны мох сям. фруланіевых, які трапляецца на кары ствалоў лісцевых дрэў.

фрустра́цыя

(лац. frustratio = ашуканства, няўдача)

1) зрыў, крушэнне планаў, намераў, надзей;

2) псіхалагічны стан, які ўзнікае ў сітуацыі расчаравання, неажыццяўлення якой-н. значнай для чалавека мэты, патрэбнасці.

фрусту́лія

(н.-лац. frustulia)

аднаклетачная дыятомавая водарасць сям. навікулавых, якая пашырана ў донных адкладах азёр, балотах, на скалах.

фрыво́льны

(фр. frivole, ад лац. frivolus = дурны; пусты)

легкадумны, блізкі да непрыстойнага (напр. ф-ыя размовы).

фрыга́на

(гр. phryganon = хвораст)

нізкарослая расліннасць з калючых кустоў і шматгадовых траў у краінах Міжземнамор’я.

фрыгі́днасць

(ад лац. frigidus = халодны)

палавая халоднасць.

фрыго́льдэры

(англ. freeholders, ад free = вольны + holder = трымальнік)

катэгорыя землеўладальнікаў у сярэдневяковай Англіі, якія валодалі зямлёй пажыццёва або спадчынна на падставе феадальнага вольнага трымання (параўн. капігольдэры, мізгольдэры).

фрыго́рыя

(ад лац. frigus = холад)

адзінка колькасці холаду, якая выкарыстоўваецца ў халадзільнай тэхніцы.

фрыдрыхсдо́р

(ням. Friednchsdor)

даўняя пруская залатая манета.