Verbum

фраунго́фераў

[ад ням. J. Fraunhofer = прозвішча ням. фізіка (1787—1826)];

ф-ы лініі — цёмныя лініі ў спектры Сонца, выкліканыя паглынаннем святла пэўных даўжынь хваляў атмасферай Сонца, а некаторых — атмасферай Зямлі.

фрахт

(ням. Fracht)

перавозка грузаў водным шляхам, а таксама груз, які перавозіцца, і плата за перавозку.

фрахтава́ць

(ням. frachten)

наймаць судна для перавозкі грузаў.

фра́шка

(польск. fraszka = дробязь, жарт)

польская вершаваная мініяцюра жартоўнага ці сатырычнага зместу, блізкая да эпіграмы.

фро́нда

(фр. fronde)

1) грамадскі рух у Францыі сярэдзіны 17 ст. супраць абсалютызму;

2) перан. незадаволенасць чым-н.

фронт

(фр. front, ад лац. frons, -nits = лоб)

1) воінскі строй шарэнгай;

2) звернуты да праціўніка бок войск;

3) месца ваенных дзеянняў (у процілегласць тылу);

4) буйное вайсковае аб’яднанне пад кіраўніцгвам аднаго камандуючага;

5) аб’яднанне якіх-н. грамадскіх сіл для барацьбы за агульныя мэты (напр. народны ф.);

6) пэўная галіна гаспадарчай, грамадскай, культурнай і іншай дзейнасці (напр. культурны ф., працоўны ф.);

7) зона падзелу паміж рознымі паветранымі масамі ў атмасферы.

фронтагене́з

(ад фронт + -генез)

утварэнне атмасфернага фронту.

фру

(шв. fru)

ветлівы зварот да замужняй жанчыны або форма ветлівага ўпамінання пра яе ў скандынаўскіх краінах.

фрукт

(лац. fructus)

1) ядомы плод некаторых дрэў і кустоў;

2) перан. тып, суб’ект (пра чалавека з адмоўнымі якасцямі).

фрукто́за

(ад лац. fructus = плод)

арганічнае злучэнне класа монацукрыдаў, вуглявод, які маецца ў пладах, мёдзе; выкарыстоўваецца ў харчовай прамысловасці і медыцыне.