Verbum

уснасти́ть сов.

1. (оснастить) аснасці́ць; (оборудовать) абсталява́ць;

2. перен. прыпра́віць; аздо́біць;

уснаща́ть несов.

1. (оснащать) аснашча́ць; (оборудовать) абсталёўваць;

уснаща́ть ло́дку аснашча́ць (абсталёўваць) ло́дку;

2. перен. прыпраўля́ць; аздабля́ць;

уснаща́ть свою́ речь вы́чурными оборо́тами аздабля́ць (прыпраўля́ць) сваю́ мо́ву вы́чварнымі зваро́тамі;

уснаща́ться страд.

1. аснашча́цца; абсталёўвацца;

2. прыпраўля́цца; аздабля́цца; см. уснаща́ть;

уснащённый

1. асна́шчаны; абсталява́ны;

2. прыпра́ўлены; аздо́блены; см. уснасти́ть.

усну́ть сов. засну́ць, мног. пазасына́ць.