Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

уза́ ж., с.-х. вуза́, -зы́ ж., про́паліс, -су м.

узаконе́ние ср.

1. (действие) узако́ненне, -ння ср.; неоконч. узако́ньванне, -ння ср.;

2. (распоряжение, имеющее силу закона) уст. узакане́нне, -ння ср.;

сбо́рник узаконе́ний збо́рнік узакане́нняў.

узако́ненный узако́нены;

узако́нивать несов. узако́ньваць;

узако́ниваться страд. узако́ньвацца;

узако́нить сов. узако́ніць;

узаконя́ть несов. узако́ньваць;

узаконя́ться страд. узако́ньвацца.

узбе́к узбе́к, -ка м.

Узбекиста́н Узбекіста́н, -на м.; см. Респу́блика Узбекиста́н.