Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

уще́листый цясні́ністы;

уще́лье ср. цясні́на, -ны ж.

ущеми́ть сов., прям., перен. ушчамі́ць; см. ущемля́ть;

ущеми́ться ушчамі́цца;

ущемле́ние ушчамле́нне, -ння ср.;

ущемлённый прич., прил., прям., перен. ушчэ́млены;

ущемля́ть несов., прям., перен. ушчамля́ць, ушчэ́мліваць;

ущемля́ть па́льцы ушчамля́ць (ушчэ́мліваць) па́льцы;

ущемля́ть в права́х ушчамля́ць у права́х;

ущемлять самолю́бие ушчамля́ць самалю́бства;

ущемля́ться возвр., страд. ушчамля́цца, ушчэ́млівацца.

уще́рб м.

1. шко́да, -ды ж.; (урон) уро́н, -ну м.; (потеря) стра́та, -ты ж.;

без уще́рба для де́ла без шко́ды (без уро́ну) для спра́вы;

понести́ уще́рб стра́ціць (пане́сці стра́ту);

причини́ть уще́рб нашко́дзіць (прычыні́ць стра́ту);

возмести́ть уще́рб пакры́ць (вярну́ць) стра́ту;

в уще́рб кому́-л. на шко́ду каму́е́будзь;

2. перен. (упадок) заняпа́д, -ду м.; (спад) спад, род. спа́ду м.; (кончина) скон, род. ско́ну м.;

быть на уще́рбе быць на ско́не (у заняпа́дзе, на спа́дзе);

3. астр. ушчэ́рб, -бу м.;

луна́ уже́ на уще́рбе ме́сяц ужо́ на ўшчэ́рбе, ужо́ схо́днія дні;

ущерби́ть сов., книжн.

1. (нанести кому-л. ущерб, урон) зрабі́ць шко́ду (уро́н, стра́ту);

2. перен. (стеснить, обидеть) прыці́снуць, прыгне́сці; пакры́ўдзіць;