Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

упа́вший / упа́вший го́лос знясі́лены (сла́бы) го́лас.

упа́д / до упа́ду да ўпа́ду.

упа́днический упа́дніцкі;

упа́дничество упа́дніцтва, -ва ср.

упа́док в разн. знач. заняпа́д, -ду м.; упа́дак, -дку м.;

приходи́ть в упа́док прыхо́дзіць да заняпа́ду;

в состоя́нии упа́дка у ста́не заняпа́ду;

у больно́го упа́док сил у хво́рага ўпа́дак сіл;

упа́док ду́ха упа́дак ду́ху;

упа́дочник в разн. знач. упа́дачнік, -ка м.;

упа́дочнический упа́дніцкі;

упа́дочничество упа́дніцтва, -ва ср.;

упа́дочность ж. заняпа́д, -ду м.; упа́дачнасць, -ці ж.;

упа́дочный упа́дніцкі;

упа́дочное настрое́ние упа́дніцкі настро́й.