Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

ус, см. усы́.

Уса́, р. Уса́, -сы ж.

уса́дебный

1. сядзі́бны;

уса́дебный уча́сток сядзі́бны ўча́стак;

2. (поместный) паме́сны, дваро́вы, маёнткавы, маянтко́вы; (помещицкий) паме́шчыцкі;

уса́дебный быт ист. маёнткавы (маянтко́вы, паме́шчыцкі) быт.

усади́ть сов.

1. (кого, что) усадзі́ць, пасадзі́ць;

усади́ть ученико́в за уро́ки усадзі́ць (пасадзі́ць) ву́чняў за ўро́кі;

2. (растениями) усадзі́ць;

усади́ть двор тополя́ми усадзі́ць двор тапо́лямі.

уса́дка ж.

1. (действие) уса́дка, -кі ж., уса́джванне, -ння ср.;

2. техн. уса́дка, -кі ж.;

уса́дочность техн. уса́дачнасць, -ці ж.;

уса́дочный техн. уса́дачны.

уса́дьба ж.

1. сядзі́ба, -бы ж.;

крестья́нская уса́дьба сяля́нская сядзі́ба;

2. (поместье) двор, род. двара́ м.; ист. паме́сце, -ця ср.; (имение) маёнтак, -тка м.;

поме́щичья уса́дьба ист. па́нскі двор.

уса́женный

1. уса́джаны, паса́джаны;

2. уса́джаны; см. усади́ть;

уса́живать несов.

1. (кого, что) садзі́ць, саджа́ць;

2. (растениями) уса́джваць;