усла́да уст. асало́да, -ды ж.; уце́ха, -хі ж.;
услади́тельный уст. по́ўны асало́ды (уце́хі); уце́шны; (очаровательный, чарующий) чаро́ўны;
услади́ть сов., уст. наце́шыць, прыне́сці (даць) асало́ду (уце́ху) (каму);
услади́ться наце́шыцца (кім, чым); займе́ць (атрыма́ць) асало́ду (уце́ху) (ад каго, ад чаго).
услажда́ть несов., уст. це́шыць; прыно́сіць (дава́ць) асало́ду (уце́ху) (каму);
услажда́ться це́шыцца (кім, чым); мець (атры́мліваць) асало́ду (уце́ху) (ад каго, ад чаго);
услаждённый уст. наце́шаны.
у́сланный
1. пасла́ны; вы́сланы, мног. павысыла́ны; адасла́ны, мног. паадсыла́ны; засла́ны, мног. пазасыла́ны; сасла́ны, мног. пассыла́ны;
2. пасла́ны; см. усла́ть.
усла́ть сов.
1. (послав, удалить) пасла́ць; (выслать) вы́слаць, мног. павысыла́ць; (отослать) адасла́ць, мног. паадсыла́ць; (заслать) засла́ць, мног. пазасыла́ць; (сослать) сасла́ць, мног. пассыла́ць;
2. (послать за чем-л.) разг. пасла́ць.