Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

уба́вить сов.

1. уба́віць, зба́віць; (уменьшить) зме́ншыць, паме́ншыць; (отбавить) уба́віць, адба́віць;

уба́вить це́ну уба́віць (зба́віць) цану́;

уба́вить ско́рость зме́ншыць ху́ткасць;

уба́вить ма́сла уба́віць (адба́віць) ма́сла;

уба́вить спе́си зба́віць ганары́стасці (фанабэ́рыстасці, пы́хі);

2. (сделать у́же или короче) паву́зіць, пакараці́ць;

3. (в весе) паме́ншаць, зме́ншыцца, уба́віцца, убы́ць;

больна́я уба́вила в ве́се хво́рая убыла́ ў вазе́;

уба́виться

1. уба́віцца; (уменьшиться) зме́ншыцца, паме́ншыцца, стаць менш;

наро́ду у ка́ссы уба́вилось наро́ду ля ка́сы ўба́вілася (зме́ншылася, паме́ншылася, ста́ла менш);

2. (убыть) убы́ць, зме́ншыцца, паме́ншаць, паме́ншыцца; (о воде) убы́ць, паме́ншаць, спа́сці; (о луне) убы́ць;

воды́ в реке́ уба́вилось вады́ ў рацэ́ паме́ншала;

дни уба́вились дні паме́ншалі (зме́ншыліся);

луна́ уба́вилась ме́сяц убы́ў;

уба́вка ж.

1. уба́ўка, -кі ж., убаўле́нне, -ння ср., зба́ўка, -кі ж., збаўле́нне, -ння ср.; змяншэ́нне, -ння ср., памяншэ́нне, -ння ср.; адба́ўка, -кі ж., адбаўле́нне, -ння ср.;

2. павужэ́нне, -ння ср.; пакарачэ́нне, -ння ср.; см. убавля́ть 1, 2;

убавле́ние

1. убаўле́нне, -ння ср., збаўле́нне, -ння ср.; змяншэ́нне, -ння ср., памяншэ́нне, -ння ср., адбаўле́нне, -ння ср.;

2. павужэ́нне, -ння ср.; пакарачэ́нне, -ння ср.;

3. убаўле́нне, -ння ср., убыва́нне, -ння ср.;

4. ме́ншанне, -ння ср., спада́нне, -ння ср.; см. убавля́ть, убавля́ться 1, 2;

уба́вленный

1. уба́ўлены, зба́ўлены; зме́ншаны, паме́ншаны; адба́ўлены;

2. паву́жаны, пакаро́чаны; см. уба́вить 1, 2;

убавля́ть несов.

1. убаўля́ць, забаўля́ць; (уменьшать) змянша́ць, памянша́ць; (отбавлять) убаўля́ць, адбаўля́ць;

2. (делать у́же или короче) павужа́ць; пакаро́чваць;

3. (в весе) ме́ншаць, убаўля́цца, убыва́ць; см. уба́вить;

убавля́ться

1. убаўля́цца; (уменьшаться) ме́ншыцца, змянша́цца, памянша́цца, станаві́цца менш;

2. (убывать) убыва́ць, змянша́цца, ме́ншаць, памянша́цца; (о воде) убыва́ць, ме́ншаць, спада́ць; (о луне) убыва́ць; см. уба́виться;

4. страд. убаўля́цца, змянша́цца, памянша́цца, адбаўля́цца; павужа́цца; см. убавля́ть 1, 2.

убаю́канный

1. укалыха́ны, закалыха́ны, залюля́ны;

2. перен. заспако́ены;

убаю́кать сов.

1. укалыха́ць, закалыха́ць, залюля́ць;

2. перен. (успокоить) заспако́іць; см. убаю́кивать;

убаю́каться укалыха́цца, закалыха́цца; (уснуть) засну́ць;