Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

убыва́ние ср. (уменьшение) памяншэ́нне, -ння ср., змяншэ́нне, -ння ср.; убыва́нне, -ння ср., спада́нне, -ння ср., спад, род. спа́ду м.;

убыва́ть несов.

1. (уменьшаться) ме́ншаць, памянша́цца, змянша́цца; (о воде) убыва́ць, спада́ць; (о луне) убыва́ць; (о здоровье, силе) падупада́ць;

дни убыва́ют дні ме́ншаюць (караце́юць);

вода́ начала́ убыва́ть вада́ пачала́ убыва́ць (спада́ць, змянша́цца);

к ста́рости си́лы убыва́ют пад ста́расць сі́лы ме́ншаюць (змянша́юцца, падупада́юць);

2. (выбывать) выбыва́ць; (отбывать) адбыва́ць; см. убы́ть;

убыва́ющий

1. прич. які́ (што) ме́ншае, які́ (што) памянша́ецца, які́ (што) змянша́ецца; які́ (што) убыва́е, які́ (што) спада́е; які́ (што) выбыва́е; які́ (што) адбыва́е; які́ (што) гі́не; см. убыва́ть;

2. прил. ме́ншаючы, спада́ючы; убыва́ючы;

убыва́ющая до́за мед. ме́ншаючая до́за;

убыва́ющая прогре́ссия мат. убыва́ючая прагрэ́сія;

убыва́ющая луна́ убыва́ючы ме́сяц.

у́быль ж. (уменьшение) змяншэ́нне, -ння ср.; (движение к уменьшению) спад, род. спа́ду м.; (потери) стра́ты, род. страт, ед. стра́та, -ты ж.;

у́быль ли́чного соста́ва змяншэ́нне (стра́та) асабо́вага скла́ду;

пополне́ние у́были в войска́х папаўне́нне страт у во́йсках;

идти́, пойти́ на у́быль ісці́, пайсці́ на змяншэ́нне (на спад).

убыстре́ние паскарэ́нне, -ння ср., паско́рванне, -ння ср.;

убыстрённый разг. паско́раны;

убыстри́ть сов. паско́рыць;

убыстри́ться паско́рыцца;

убыстря́ть несов. паскара́ць, паско́рваць;

убыстря́ться возвр., страд. паскара́цца, паско́рвацца.