убаю́кать сов.

1. укалыха́ць, закалыха́ць, залюля́ць;

2. перен. (успокоить) заспако́іць; см. убаю́кивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)