Verbum

Ruf

m -(e)s, -e

1) крык

2) (по́)кліч, за́клік, зваро́т;

auf den érsten ~ па пе́ршаму по́клічу

3) сла́ва, рэпута́цыя;

ein Wíssenschaftler von ~ навуко́вец [вучо́ны] з і́мем;

éinen gúten [schléchten] ~ háben карыста́цца до́брай [дрэ́ннай] сла́вай;

j-n in üblen ~ bríngen* ствары́ць [зрабі́ць] каму́-н. дрэ́нную сла́ву

4) запрашэ́нне, вы́клік

5) ну́мар (тэлефона)

6) паляўн. мано́к, свісто́к для прына́джвання дзічы́ны

rúfen*

1. vi крыча́ць, клі́каць;

um Hílfe ~ клі́каць на дапамо́гу;

das Kind ruft nach der Mútter дзіця́ клі́ча ма́ці;

sich héiser ~ крыча́ць да хрыпаты́

2. vt

1) запраша́ць, прасі́ць;

zur Órdnung ~ закліка́ць да пара́дку

2) зваць, называ́ць;

j-m bei [mit] séinem Námen ~ зваць [называ́ць] каго́-н. па і́мені;

éinen Rédner zur Sáche ~ прасі́ць ара́тара не адхіля́цца ад тэ́мы;

den Arzt ~ (па)клі́каць урача́ [до́ктара];

j-n zur Hilfe ~ (па)клі́каць каго́-н. на дапамо́гу;

Sie kómmen wie gerúfen Вы прыйшлі́ дарэ́чы;

j-n wíeder ins Lében ~ вярну́ць каго́-н. да жыцця́;

sich (D) etw. ins Gedächtnis ~ вы́клікаць што-н. у па́мяці, успо́мніць што-н.

Rúfmord

m -es юрыд. дыскрэдыта́цыя, (зламы́сны) паклёп

Rúfname

m -ns, -n імя́, мяну́шка

Rúfnummer

f -, -n ну́мар (абанента)

Rúfweite

f -, -n адле́гласць чу́тнасці

Rúfzeichen

n -s, - радыё, марск., ав. пазыўны́ сігна́л; pl пазыўны́я