nénnen
*
1.
vt
1) называ́ць, дава́ць імя́, на́зву (каму-н., чаму-н.)
man nennt ihn Klaus — яго́ заву́ць [клі́чуць] Кла́ўсам
wie nennt man dies? — як гэ́та называ́ецца?
2) называ́ць, пералі́чваць
2.
(sich) называ́ць сябе́, называ́цца
er nennt sich éinen Díchter — ён лі́чыць сябе́ палтам
nénnenswert, nénnenswürdig
a ва́рты таго́, каб згада́ць
Nénner
m -s, - матэм.
1) назо́ўнік
auf éinen ~ bríngen* — прыве́сці да аднаго́ назо́ўніка
2) дзе́льнік
Nénnform
f -, -en грам. інфінітыў, неазнача́льная фо́рма
Nénnung
f -, -en
1) на́зва
óhne ~ des Námens — не называ́ючы про́звішча
2) спорт. заяўка
Nénnwert
m -(e)s, -e
1) фіз., тэх. намі- на́льная велічыня́
2) камерц. наміна́льная ва́ртасць, цана́, наміна́л