gönnen
vt
1) не зайздро́сціць (чаму-н.), (па)жада́ць
2) дазваля́ць, удасто́йваць; дава́ць магчы́масць
~ Sie mir die Rúhe! — да́йце мне спако́ю!
j-m álles Gúte ~ — жада́ць каму́-н. усяго́ до́брага
j-m sein Glück ~ — ра́давацца чыйму́-н. шча́сцю
sich (D) etw. ~ — дазво́ліць сабе́ што-н.
~ Sie sich die Zeit! — Не спяша́йцеся!
j-m die Éhre ~ — удасто́іць каго́-н. го́нару
Gönner
m -s, - добразычлі́вец; засту́пнік
gönnerhaft
a добразычлі́вы, засту́пніцкі
Gönnerschaft
f - засту́пніцтва, пратэ́кцыя