Amt
n -(e)s, Ämter
1) паса́да, слу́жба
ein ~ bekléiden, im ~ stéhen* — займа́ць паса́ду
séines ~es enthében* — вызвалі́ць ад паса́ды
éin ~ ántreten* — прыступі́ць да выкана́ння абавя́зкаў
2) устано́ва; упраўле́нне; ве́дамства
das Áuswärtige ~ — міністэ́рства заме́жных спраў
amtíeren
vi (als N) займа́ць паса́ду (каго-н.); выко́нваць абавя́зкі (каго-н.)
ámtlich
1.
a службо́вы; афіцы́йны
2.
adv афіцыя́льна, афіцы́йна
Ámtmann
m -es, -männer або -leute службо́вая асо́ба, чыно́ўнік
Ámtsantritt
m -(e)s, -e уступле́нне на паса́ду
Ámtsausübung
f -, -en выкана́нне службо́вых абавя́зкаў
Ámtsblatt
n -es, -blätter афіцы́йны бюлетэ́нь
Ámtsdauer
f -, -n тэ́рмін паўнамо́цтваў
Ámtsenthebung
f -, -en вызвале́нне з паса́ды
Ámtsmissbrauch
m -(e)s, -bräuche злоўжыва́нне службо́вым стано́вішчам