klámmern
1.
vt тэх. змацо́ўваць кля́марам
2.
(sich)
(an A) чапля́цца (за каго-н., за што-н., тс. перан.)
Klamótten
pl
1) друз, лом
2) лахманы́, хло́мазы́, ану́чы
Klang
m -(e)s, Klänge гук, гуча́нне, тэмбр, тон; звон
únter den Klängen — пад гу́кі
◊ óhne Sang und ~ — про́ста, паці́ху
Klángkörper
m -s, - музыка́льны анса́мбль
klánglos
a бязгу́чны; глухі́ (пра гук)