verlästern
vt паклёпнічаць (на каго-н.)
verlében
vt право́дзіць, пражыва́ць (які-н. час)
verlébt
a
1) пражы́ты
2) ляда́(ш)чы (пра чалавека)
verlégen
I
vt
1.
1) засуну́ць куды́-н., згубі́ць
2) адкла́дваць, перано́сіць (пасяджэнне і г.д.)
3) пераво́дзіць (у іншае месца)
4) кла́сці (цэглу, трубы)
5) перагаро́джваць (шлях)
j-m den Weg ~ — перагарадзі́ць каму-н. шлях
6) выдава́ць (кнігі)
2.
(sich)
(auf A) аддава́цца чаму́-н., стара́нна займа́цца чым-н.; захапля́цца чым-н.
sich auf Bríefmarkensammeln ~ — захапі́цца збо́рам пашто́вых ма́рак
sich aufs Bítten ~ — пача́ць упро́шваць
sich aufs Léugnen ~ — упіра́цца, насто́йліва адмаўля́ць што-н.
II
a засаро́млены, збянтэ́жаны
er wurde ~ — ён засаро́меўся [збянтэ́жыўся]
um éine Ántwort ~ sein — губля́цца ў по́шуках адка́зу
um éine Ántwort [éine Áusrede, éine Entschúldigung] nicht ~ sein — ≅ не ле́зці па сло́ва ў кішэ́нь; заўсёды мець напагато́ве адгаво́рку
Verlégenheit
I
f -, -en збянтэ́жанасць; ця́жкасць; ця́жкі стан
j-n in ~ bríngen* — [versétzen] (з)бянтэ́жыць, паста́віць у ця́жкае стано́вішча каго́-н.
in árge [gróße] ~ kómmen* [geráten*] — мо́цна збянтэ́жыцца; папа́сці ў ця́жкае стано́вішча
II
f -, -en сарамлі́васць; азада́чанасць; ця́жкасць
Verlégung
f -, -en
1) перанясе́нне (пасяджэння)
2) пераво́д (у другое месца)
3)
~ des Körpergewichts — спарт. перано́с цяжа́ру це́ла
verléiden
vt (са)псава́ць, атру́чваць (радасць і г.д.)
das ist mir verléidet — гэ́та мне абрды́ла
Verléih
m -(e)s, -e прака́т (рэчаў), атэлье́ [ста́нцыя] прака́ту