Schléuse
f -, -n тэх. шлюз
◊ der Hímmel öffnete álle ~n — жарт. бе́здань нябе́сная раскры́лася, дождж палі́ў як з вядра́
die ~n der Berédsamkeit áufziehen* [öffnen] — пусці́ць у ход усё сваё красамо́ўства
schléusen
vt
1) шлюзава́ць (караблі)
2) (патаемна) перапраўля́ць
Spióne in ein Land ~ — засыла́ць шпіёнаў у краі́ну
SchlH
= Schleswig-Holstein – Шлезвіг-Гальштэйн
Schlich
m -(e)s, -e
1) лазе́йка
2) вы́крут, хі́трасць; pl інтры́гі
j-m auf die ~е kómmen* — раскры́ць [разве́даць] усе́ хі́трыкі [выкрута́сы]
álle ~e kénnen* — ве́даць усе́ хады́ і вы́хады
schlicht
1.
a про́сты, сці́плы
der ~e Ménschenverstand — про́сты зда́ровы сэнс
~es Haar — гла́дкія валасы́
2.
adv
1) про́ста, сці́пла
2) гла́дка
~ und recht — сці́пла і сумле́нна
◊ ~ um ~ — без (уза- е́мнай) узнагаро́ды
schlíchten
vt
1) рабі́ць ро́ўным [гла́дкім]
2) ула́джваць (спрэчку)
Schlíchter
m -s, - траце́йскі [міравы́] суддзя́
Schlíchtheit
f - прастата́; сці́пласць
Schlíchtungsausschuss
m -es, -schüsse траце́йская камі́сія