schléißen

*

1.

vt

1) кало́ць (лучыну); дзе́рці (лыка)

2) абшчы́пваць, абску́бваць (пер’е, валасы)

2.

vi (s) зно́швацца, рва́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)