réchten
~ und féchten спрача́цца і свары́цца
◊ ~ und ríchten ≅ разважа́ць ды меркава́ць
réchten
~ und féchten спрача́цца і свары́цца
◊ ~ und ríchten ≅ разважа́ць ды меркава́ць
réchterseits
réchtfertigen
1. 
2. ~, sich
(vor D) апра́ўдвацца (перад кім-н.)
Réchtfertigung
zu séiner ~ дзе́ля свайго́ апраўда́ння
réchtgläubig
réchthaberisch
réchtlich
1.
1) зако́нны
2) прававы́, юрыды́чны
2. 
1) юрыды́чна, з пу́нкту по́гляду пра́ва
2) сумле́нна
réchtlinig
réchtlos
1) бяспра́ўны
2) незако́нны
Réchtlosigkeit
1) бяспра́ўнасць, бяспра́ўе
2) незако́ннасць