Hácke
f -, -n
1) кі́рка, маты́ка; кайло́
2) гл. Hacken
hácken
vt
1) сячы́
2) уско́пваць; маты́чыць
3) дзяўбці́
auf j-n ~ — разм. напада́ць на каго́-н.
4) падраза́ць, падсяка́ць (хакей)
Hácken
m -s, -
1) пята́; пя́тка
j-m dicht auf den ~ sein [sítzen*] — разм. прасле́даваць каго́-н. па пя́тах
j-m auf die ~ tréten* — падганя́ць прыспе́шваць каго́-н.
2) абца́с
die ~ zusámmenschlagen* — ля́снуць абца́самі
Háckfleisch
n -(e)s се́чанае мя́са, фарш
aus j-m ~ máchen — разм. зрабі́ць з каго́-н. катле́ту
Háckfrucht
f -, -früchte с.-г. прапашна́я культу́ра; караняпло́д
Háckmesser
n -s, - (вялі́кі) нож, сяка́ч
hádern
vi высок. спрача́цца, свары́цца, варагава́ць
mit dem Schícksal ~ — нарака́ць на лёс
mit sich ~ — быць не ў лада́х [не ла́дзіць] з са́бой
Háfen
m -s, Häfen га́вань, порт; пры́стань
in éinen ~ éinlaufen* — захо́дзіць у порт
aus éinem ~ áuslaufen* — выхо́дзіць з по́рта