missglücken
vi (s) не ўдава́цца, не выхо́дзіць, не атры́млівацца
es missglückte mir… — мне не ўдало́ся
missgö́nnen
vt (D) зайздро́сціць (каму-н. у чым-н.), ста́віцца нядобразычлі́ва (да каго-н.)
Míssgriff
m -(e)s, -e памы́лка, про́мах, фальшы́вы рух [прыём]
Míssgunst
f - нядобразычлі́васць, за́йздрасць
sich (D) j-s ~ zúziehen* — стра́ціць ла́ску [быць у няла́сцы] у каго́-н.
die ~ der Verhältnisse — неспрыя́льныя ўмо́вы [абста́віны]
míssgünstig
a зайздро́сны, нядобразычлі́вы
misshándeln
vt жо́рстка абыхо́дзіцца (з кім-н.), здзе́квацца (з каго-н.), глумі́цца (над кім-н.)
éine Spráche ~ — каве́ркаць мо́ву
Misshándlung
f -, -en
1) бязлі́таснае [жо́рсткае] абыхо́джанне; катава́нне
2) уст. злачы́н, дрэ́нны ўчы́нак
j-s Misshándlung erlíegen* — стаць ахвя́рай каго́-н., напаку́тавацца ад каго́-н.
Mísshelligkeiten
pl непаразуме́нні, рознагало́ссі
~ beréiten — прычыня́ць [рабі́ць] непрые́мнасці
Missión
f -, -en мі́сія, даручэ́нне
j-n mit éiner ~ beáuftragen — даве́рыць [даручы́ць] каму́-н. яку́ю-н. мі́сію